"Dertli gönüllere giren, I'm the mighty Zeki Müren"
Zeki Müren
Bugün konumuz, Zeki Müren'in(aka Mesut Bahtiyar),(aka kimsesizlerin kimsesizi), (aka dertlilerin dertlisi) "Aşıkların Aşkıyım! Aşıkım!" sözünü A Love Supreme albümüyle kanıtlamış olan John Coltrane. Kendisi dinlediğim birisiydi, ancak bugün başıma
gelen olay vesilesiyle kendisine farklı bir gözle bakmaya başladım. Gerçekten de sınavlardaki anlatım bozukluğu soruları gibi oldu bu, sanki artık umrumda değilmiş gibi oldu, hayır efendim John Coltrane 1971 yılında Aziz ilan edilmiş. Bildiğiniz, istesem şu an adına emperyal amaçlarla lise açarım mesela. Ama açmıyorum, keyif benim değil mi? Neyse, şimdi öncelikle ben bunu yeşil çuhayla kaplanmış kıraathane masasına sinek papaz atarken yorumlasam, "Zurnacıyı Aziz yapmışlar amınakoym!" derdim, ancak kazın ayağı öyle değil, aldığım eğitim sonucu bu yorumdan ziyade şimdiye kadar aziz olabilecek tipleri düşünüyordum. Çünkü bu herifin şarkıları ilahilerde falan kullandıldığı için de, "Blues Brothers 2000" kilisesinde oynanan ilahiler gibi düşünün. Ya aslında aziz değil tam, kutsanmış da, yavaş yavaş lobi çalışmlarıyla falan aziz de yaparız Coltrane Başkanımızı.
Ancak tabii ki, benim de aziz adayım var. Öncelikle buna David Gilmour'u, sadece Comfortably Numb'la bile insanın kanının çekilmesine sebep olduğu için aday gösterecektim, ancak hayır dostlarım hayır değil.(İçimdeki 19.yüzyıl Rus Sosyetesi beyefendisine de hayır diyemiyorum. Eğer blog'daki hanım okurlarımıza ters bir şey yapan olursa bana haber versinler, beyaz eldivenimle o orospu çocuklarının suratlarına vurup düelloya davet edip, sonra da tip düelloya geldiğinde tanıdıklarıma kırdırtacağım. Çok kaypakça oldu ama serserilerle de ben mi uğraşacağım Katyuşa! Andrey'in adamları dururken!) Benim aziz adayım, tabii ki Modern Talking grubu olacak. Yani azizliğe toplu alım gerçekleşiyor mu?(Burada bir an aklıma toplu sünnet törenleri ve Dieter Bohlen'le Thomas Anders'in pelerinli hali geldi. Bir yandan da akşam için yoğurt kabı arıyorum Dieter'e allah kahretsin! Yani azizliğe kabul ve sünnet pek ortak olmasa da ne yapalım.) onu bilmiyorum, ama bir insan eğer Cheri Cheri Lady ve Atlantis is Calling(s.o.s for love) isimli iki şarkıyı yaptıysa bence Rock N' Roll Hall of Fame adaylığından
çok azizliğe aday olmalı. Bu arada bir şey daha ekleyeceğim bir saniye, kopmayın konudan.
Gördüğünüz gibi Thomas Anders'le Yanni, aynı kuaföre(Sude Kadın Kuaförü)ne gidiyorlardı ve aynı saç şekline sahiplerdi. Bu arada Yanni yaklaşık bir 5 yıl kadar önce bıyıklarını keserek beni çok üzdü onu da buradan belirtmek istiyorum eğer okuyorsa onu da söyleyeyim. Bana deseniz ki, yarın tamamen beynini alacağız hangi müziği rahatlıkla anlayabilirsin, hiç düşünmeden Yanni ve Kitaro derim sevgili dostlarım, en sağlam muzak şirketleri bile Yanni ve Kitaro kadar "şehrin stresinden uzaklaşmaya çalışan new age plaza insanı 90'ların başı mode on" tipi müzik yapamaz. Ha ben seviyorum Yanni'yi yani, hatta samimi söylüyorum şu an Yanni bıyığım var.
Hah geri dönüyorum, ben şimdiye kadar bir kez bile Cheri Cheri Lady'yi çalarken kapattırana denk geldim. Bu bûloğa da "Haftanın Modern Talking Klibi" isimli ne idüğü belirsiz bir tag bile koydum yani onların azizliği artık bir Second Coming(Yeats'ciğim bir ara içelim ya) havası estirecek halkın da nazarında. Dieter Bohlen Almanya'da jüri üyeliği yapıyordu, yani bir nevî havari sayabiliriz onu dürüst olması bakımından ve ışık saçan gözlerinden. Yeter tamam, bu yazıyı da tabii ki güzide bir St. Modern Talking klibiyle bitiriyorum.
0 yorum:
Yorum Gönder